Προτάσεις

Παρόλο που οι λίμνες προστατεύονται από πολλές συμβάσεις, στην πράξη η προστασία τους δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Ο φυσικός και o πολιτιστικός πλούτος τους υποβαθμίζονται συνεχώς: είδη πουλιών εξαφανίζονται, πληθυσμοί σπάνιων ζώων μειώνονται, ο χαρακτήρας των οικισμών αλλοιώνεται, τα δάση υποβαθμίζονται ενώ δραστηριότητες όπως η λαθροθηρία, η λαθραλιεία και η λαθροϋλοτομία συνεχίζονται.

Τα αίτια που πρέπει να αναζητηθούν στις αδυναμίες και τα σφάλματα της νομοθεσίας, της πολιτείας αλλά, ορισμένες φορές, και των κατοίκων μπορούν να επιμεριστούν στα εξής:

1. Το παράνομο κυνήγι.

2. Τα εντομοκτόνα και τα ζιζανιοκτόνα που προέρχονται από τη γεωργική χρήση. Τα πιο επιβλαβή είναι τα οργανοχλωριωμένα προϊόντα, που παρουσιάζουν τοξικότητα, μεγάλη σταθερότητα και αθροιστικότητα στους ζωικούς ιστούς.

3. Οι αποξηράνσεις για την απόκτηση καινούργιων εδαφών.

4. Τα πολλά λιπάσματα που δίνουν συγκεντρώσεις νιτρικών και φωσφορικών αλάτων στο νερό είκοσι φορές μεγαλύτερες από τις κανονικές και προκαλούν ευτροφισμό. Η επιφάνεια του νερού γίνεται πράσινη και γλοιώδης από την υπέρμετρη ανάπτυξη των φυκιών. Η επιφάνεια είναι υπερκορεσμένη σε οξυγόνο, ενώ πιο κάτω το οξυγόνο λείπει διότι: α. Το ηλιακό φως δεν μπορεί να περάσει για να γίνει η φωτοσύνθεση. β. Η σήψη του μεγάλου αριθμού των φυκιών καταναλώνει μεγάλα ποσά οξυγόνου. Αυτή η έλλειψη οξυγόνου οδηγεί σε ασφυξία τα ψάρια.

5. Η υπεράντληση του νερού για άρδευση, διαταράσσει την υδροδυναμική ισορροπία, η θάλασσα εισχωρεί στον υγρότοπο και κάνει υφάλμυρα τα νερά.

6. Τα απόβλητα των βιομηχανιών.

Η αλληλεπίδραση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων με τη φύση έχει υπάρξει καθοριστική στη διαμόρφωση του φυσικού πλούτου των λιμνών, γι’ αυτό και η διατήρησή τους έχει ζωτική σημασία. Πρέπει λοιπόν οι προσπάθειες όλων μας να έχουν για στόχους τους παρακάτω άξονες.

1. Διατήρηση και προάσπιση των βασικών οικολογικών λειτουργιών και διεργασιών, καθώς και των συστημάτων που υποστηρίζουν τη ζωή των οργανισμών.

2. Προάσπιση της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.

3. Διατήρηση της βιοποικιλότητας των οικοσυστημάτων, των ειδών και των φυσικών γενετικών αποθεμάτων.

4. Έλεγχος των δραστηριοτήτων στην περιοχή τους.

5. Απογραφή και χαρτογράφησή τους.

6. Λειτουργία βιολογικών καθαρισμών και βιολογικές καλλιέργειες.

7. Η συνειδητοποίηση των λειτουργιών της φύσης.